Een verre pijn

“In de theaterproductie “Een verre Pijn” verzamelen enkele familieleden zich rondom het sterven van ee oude vader. Heel bedroevend lijken zij diens aanstaande verscheiden niet te vinden. Langzamerhand blijkt echter, dat de kinderen lijden onder vaders NSB-verleden. Dat pijnlijke lijden strekt zich zelfs uit tot de kleinkinderen. Volgens regisseur Geert Jager gaat het stuk vooral over verraad en de effecten daarvan op mensen. “Verraad van de vader aan zijn landgenoten. Maar ook het verraad aan zijn kinderen die hij als het ware ontkent, omdat ze hem te vaak herinneren aan die tijd in de oorlog toen hij trots met zij kroost op De Goudsberg stond. Daarmee wijst hij impliciet zijn kinderen aan als medeschuldigen.”

“opgedrongen schuldgevoelens hebben een verwoestende invloed op het denken en handelen van mensen. Wat mij fascineert is het klaarblijkelijke onvermogen om los te komen van dat verre verleden. Het vernietigt onderlinge relaties.

“Je raakt teleurgesteld in mensen van wie je juist steun zou mogen verwachten. De vader, De Goede Nederlander, De Hulpverlener. Als dat basisvertrouwen wordt geschonden, kan dat tot waanzin leiden. In “Een verre pijn” zitten momenten dat je denkt: Wie is er nu goed, wie is er fout?”

Regie: Geert Jager
Regiebegeleiding: Elias van Zanden
Spelers: Anke van de Akker, Piet Bestebroer, Jan Bijleveld, Anita Keuper, Joke Klinkenbijl, Henk Mulder, Helene Pel, Elmar Veenendaal
Decor: Marten Foppen
Flyer: Ton Pors

Gespeeld in: 1995